Ongeveer 3 jaar geleden begon ik er mee.
Eerst waren het er maar een paar sneetjes maar al snel werd het steeds meer.
In het begin snee ik alleen in mijn armen maar later ook op andere plekken omdat er op mijn armen geen ruimte meer was.
Naar een jaar zat mijn hele lichaam onder de sneeën en littekens.
Het hielp bij mij vooral bij drie dingen:
- Om iets te voelen
- Om me zelf te straffen
- Om de pijn die ik in me heb te bestrijden
Met het bloed wat er uit kwam had ik het idee dat ook de pijn die in me zit er uit kwam.
Helaas help het maar even waar door ik steeds vaker en dieper ging snijden.
Op het laatst ging het zover dat ik stuken huid ging weg snijden,
Of kwam ik in een cirkelredenering terecht met mezelf.
Ik werd boos op mezelf omdat ik weer had geautomutileerd en ging mezelf dan weer straffen door weer te snijden.
En zo was de cirkel weer rond.
Op het laatst was het gewoon een verslaving.
Veel mensen zien het niet als een verslaving.
Maar als je lang automutileert wordt het zeker een verslaving.
Gelukkig heb ik de cirkel door therapie kunnen door breken
En heb het nu al 4 maanden helemaal niet gedaan
Het was zeker niet makkelijk om te stoppen maar als je het echt wil en hulp er bij accepteert kan het wel.
Afleiding en de diepere redenen te zoeken waarom ik het deed heeft mij geholpen
Wat ook heeft geholpen is schrijven en tekenen
Dit is een tekst die ik er over heb geschreven:
Cutting the pain away
I hurt my self today.
So the feelings go away.
I focus on the pain.
The knife makes a cut in my skin.
While the blood flows from the cut.
It takes the feelings away.
The only thing i feel is the pain.
My head is empty.
No feelings, No thoughts.
But then it comes back.
The feelings, the thoughts.
The real pain.
Why must i feel this way.
I just want a peaceful day.
(c) copyright tfj
En dit is een schilderij wat ik er over heb gemaakt:
in my mind
(c) copyright tfj
|
Zoek dan hulp het verdwijnt niet van zelf.
Ook al denk je dat je het zelf wel kan of dat je er zo mee kan stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten