Ik loop op een eenzame
weg.
De enige weg die ik ooit
heb gekend.
Weet niet waar die heen
gaat.
Maar het is niet naar
huis.
Ik loop op de weg van
gebroken dromen.
Er is niemand op deze weg
dus loop ik alleen.
Mijn schaduw is de enige
die naast me loopt.
Mijn oppervlakkige hart is
het enige wat ik voel kloppen.
Soms zou ik willen dat
iemand mij vond maar ik loop alleen.
Ik loop langs de lijn.
Dat scheidt me van mijn
gedachten in mijn achterhoofd.
Ik loop op de grens.
Van de rand van gekte.
Lees tussen de regels hoe
fucked up alles is.
Check mijn vitale
functies.
Zo weet ik dat ik nog leef
maar ik loop alleen.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten