Nu en dan denk ik aan toen
we samen waren.
Dat je zei dat je kon sterven
van liefde.
Ik zei het zelfde tegen
jou.
Maar voelde me zo eenzaam
in je gezelschap.
Maar het was liefde en het
is een pijn die ik me nog herinner.
Je kan verslaafd raken aan
een bepaald soort van verdriet.
Nu en dan denk ik aan al
die keren dat je me belazerde.
Maar ik dacht dat het aan
mij lag.
En mijn leven zo hoorde te
zijn.
Je gebruikte me om het te
weten.
Je gebruikte me omdat het
kon.
Het einde kwam als een
ontslag
Toen je zei dat je niet
verder wou
Je had me op gebruikt.
Maar ik zal toegeven dat
blij was dat het voorbij was.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten