Ik wil het kan niet langer tegen de verlangen vechten
Mijn hart bonkt als een ophol geslagen stier
Wil niet langer wachten
Wil geen bruine suiker maar witte ijs kristallen
Ik meng ze met mijn bloed
Ik voel de warmte door mijn lichaam stromen
Mijn bloed stroomt als ophol geslagen paarden door mijn aderen
Mijn ogen veranderen in zwarten basketballen
De pijn in mij verdwijnt als sneeuw voor de zon
De tintelingen knetteren over mijn huid
Ik ben mezelf niet maar een andere ik
Kon ik me maar altijd zo voelen
Maar de ijs kristallen smelten langzaam in mijn bloed
En met een donderslag kom ik weer in de koude wereld terug
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten