Wow, ik ben ziek van
twijfel.
Leven in het licht van uit
het zuiden.
Wrede binding met ons
zelf.
De bedienden hebben de
macht.
Mannen en hun gemiddelde
vrouwen.
Trekken slechte dekens
over onze zeilers.
Ik ben ziek van de
gezichten staren me aan van uit de tv.
Toren, ik wil rozen in
mijn tuin graven?
Koninklijke baby's
,robijnen moet nu worden vervangen.
Strangers in de modder.
Deze mutanten,
bloed-maaltijd voor de planten die zijn geploegd.
Ze wachten om ons naar de
afgesneden tuin te brengen.
Weet je hoe bleek en
moedwillig komt de dood op een vreemd uur.
Onaangekondigd, ongepland
voor onze over-vriendelijke gasten die je hebt.
Naar bed gebracht.
Dood maakt engelen van ons
allen en geeft ons vleugels.
Waar we schouders hadden
glad als de klauwen als raven's.
Geen geld meer, geen mooie
jurken meer.
Deze andere koninkrijk
lijkt veruit de beste.
Totdat het andere kaak
onthult bloedschande en losse gehoorzaamheid aan een plantaardige wet
Ik ga niet
Liever een feest van
vrienden.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten