Sinds we ons zo verdoofd
voelen in onze comfort zone.
Doet me denken aan de
tweede keer dat ik je volgde naar je huis.
We hebben bijna geen
alibi.
Vanaf de tweede van mei.
Doet me denken aan de
zomer op deze winter dag.
Tot ziens ik zie je op het
bittere eind.
Tot ziens ik zie je op het
bittere eind.
Elke stap die we zetten is
gesynchroniseerd.
Elke gebroken been.
Doet me denken aan de
tweede keer dat ik je volgde naar je huis.
Je douche me met
slaapliedjes terwijl je weggaat.
Doet me deken aan het
doden van de tijd.
Op deze noodlottige dag.
Tot ziens ik zie je op het
bittere eind.
Tot ziens ik zie je op het
bittere eind.
Het moment dat we elkaar
onderscheppen voel als zelfmoord.
Langzaam dat verdriet dat
in ons groeit.
Wordt wakker en zie dat je
van mij bent.
Liefde heeft je rond zien
zoeken.
Maar wie zoekt jou.
Ik wil vrede.
Ik wil er uit.
Liefde bereikt zijn kant.
Grijp deze zachtheid een
sluit het binnen in je.
Hoor de schreeuw van
verdriet.
Zes voeten neer.
In zes weken tijd.
De puinhoop die je achter
liet zal eindigen
Tot ziens ik zie je op het
bittere eind.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten