Ik betreur de verzameling van oude
vrienden die er niet meer zijn.
Ze zijn er alleen nog maar om de
donkere momenten te herbeleven.
Ik kan op geen enkele manier meer
helder zien.
En de geesten komen om met mijn
gedachten te spellen.
Elke demon wil zijn pond in bloed.
Maar ik wil het voor mezelf houden.
Ik wil mijn problemen vergeten.
ze storten in de oneindigheid der
vergetelheid.
het is altijd het donkerst voor de
dageraad.
Ik was een dwaas en ik ben zo blind
geweest.
Ik kan het verleden niet achter me
laten.
Het verleden lijkt wel de toekomst.
Sleep het altijd maar met me mee.
Ik wil mijn problemen voor mezelf
houden.
Ik lijk ze ook wel aan te trekken.
Kon ik mijn hart er maar uit snijden en
weer resetten.
Uit de eindeloze wei lijkt wel alleen
treurige geluiden te komen.
Het is moeilijk leven met de duivel
hijgend in je nek.
toen ik zocht naar de hemel vond ik de
duivel.
kon ik de duivel maar van me af
schudden.
Maar dat kan ik niet ik ben verdoemd in
dit leven.
Het blijft het donkerst voor de
dageraad.
En ik blijf een dwaas en blind zo als
ik altijd ben geweest.
(c)TFJ Kuipers