Verveling
Elke dag weer het zelfde.
Je staat op doet je dingen en gaar weer
op bed.
De hele dag zittend tussen de zelfde
muren.
De dag gaat zo langzaam voorbij dat je
de secondes weg hoort tikken.
Daar zit je dan de hele dag alleen
niemand om je heen.
Je hoort de vogels fluiten.
De wind fluitend door de bladeren van
de bomen.
De bladeren lijken wel in sla motion
van de bomen te vallen.
Maar niks is wat het lijkt het is
allemaal maar in je hoofd
De verveling verdoofd je gedachten je
gevoel.
Niks om te doen alles heb je al gedane.
En daar zit je dan tussen de muren
gevangen.
Met allen je eigen gedachtes en
fantasieën nog.
Dat is alles wat er is overgebleven van
je leven.
Verveling meer niet dat is alles wat er
nog is en wat er zal zijn.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten