Tranen als regen

Hoe ik wou dat ik mijn ziel kon overgeven.

De kleren kon schuren die als mijn huid zijn geworden.

Ziet dan niemand de leugenaar die brand in mijn ogen.

Hou ik wou dat ik duisternis uit kou had gekozen.

Hou ik wou dat ik luid kon schreeuwen in plaats van fluisteren.

In plaats daar van heb ik geen betekenis kunnen vinden

Ik denk dat het tijd wordt om te rennen ver weg

En troost in pijn te vinden.

Alle plezier is het zelfde het houdt me uit de problemen.

Ik verberg mijn ware vorm als een vervormer.

Ik heb gehoord wat ze zegen maar ben hier niet voor problemen.

Het zijn maar woorden was het maar waar.

Het is als tranen die als regen langs mijn wangen lopen.

(C)TFJ Kuipers

Amphiptere

Ik kwam nog wel een doop fabel beest tegen een amphipter.
Ik vind het wel rustgevend om zulke dingen te tekennen.
Het maakt me rustig nu ik de laatste tijd erg gespannen ben.
Als alles goed gaat begin ik 1 deze weken met mbt therapie.
Daar ben ik best wel gespannen voor heb weer een tijdje in een kliniek gezeten.
En nu ik er weer uit ben hoop ik dat deze therapie helpt.
Maar genoeg daar over dit is de tekening geworden: 

(c)TFJ Kuipers

Alicanto

Ik heb een tekening gemaakt van een Alicanto.
Ik kwam dit fabeldier tegen toen ik wat zat te surfen.
En vond het verhaal achter deze vogel wel boeiend 
Het verhaal is:

De alicanto is een Zuid-Amerikaans fabeldier.
Deze vogel haalt zijn voedsel uit de mineraaladers in de Chileense bergen. 
Als hij goud eet, straalt hij als de zon. 
Eet hij zilver, dan schittert hij als de maan. 
Als gevolg van zijn zwaar op de maag liggende voedsel, zou de alicanto niet kunnen vliegen. 
Als het dier veel gegeten heeft, kan het nauwelijks lopen.
Reizigers en mijnwerkers die de vogel horen, volgen een lichtje door de duisternis in de hoop dat het de alicanto is, die hen naar rijkdom zal leiden. 
Maar de lichten doven plotseling (als de alicanto zijn vleugels dichtslaat), zodat men in het holst van de nacht in de duisternis verdwaald is. 
Als de vogel vermoedt dat hij gevolgd wordt verandert hij van richting en lokt ze richting een klif, waaronder de onfortuinlijke mensen hun dood vinden.

En dit is de tekening geworden:

Het dood me

Het dood me om het niet te weten.

Maar ik ben het vergeten.

Wat de kleuren van haar ogen waren.

En haar littekens of hoe ze die kreeg.

Zo als de tekens van ouderdom.

Regen naar beneden een geen enkele traan daalt.

Door de valleien van een vergrijzende gezicht.

Dat deze wereld is vergeten.

Er is geen verzoening die me op mijn plaats zet .

En er is geen tijd in het heden om de secondes op te drinken.

Maar hebben deze woorden waarden als ik constant faal.

Zoals muren dat we gewoon niet doorbreken tot we verdwijnen.

En er alleen spijt en zelf bestraffing over blijft.

(c) TFJ Kuipers

Enten

Ik zat de lord of de rings te kijken 
En ik had al een tijdje niet getekend 
Dus kwam ik op het idee iets daar van te tekennen
Het is een ent geworden een ent is:

Enten zijn een oud ras van 'boomherders' in Midden-aarde. 
Zij zijn geboren uit de aarde en zo oud als de bergen. 
Enten lijken veel op bomen. 
Er zijn dan ook net als veel soorten bomen ook veel soorten Enten. 
Zij zijn geschapen door Eru Ilúvatar in verzoek van Yavanna. 
Wanneer Yavanna verneemt dat de kinderen van Aulë, de Dwergen, 
De gewoonte hebben bomen te kappen, verzoekt ze Ilúvatar om een volk van wezens die de bomen en planten kunnen beschermen tegen Dwergen en andere gevaren

Dit is de tekening geworden:

(c)TFJ Kuipers

.

Kip zonder kop

Mensen bewegen zich in deze wereld als kippen zonder kop.

Opzoek naar een reden van het bestaan.

Tastend in het duister en in het licht..

Zoekend naar de reden wat we hier doen.

Sommige vinden een reden en andere blijven in het duister tasten altijd zoekend.

(c)TFJ Kuipers

Omringd maar toch alleen

Heeft iemand je iets gegeven om de pijn te verzachten.

Net als drank in een fles zag ik je wegglippen.

En het voelt of je vast zit tussen de tralies van een lied.

Altijd omringd maar toch alleen.

Is de spiegelbeeld in de spiegel niet meer die van jou.

Je gebruikt je make-up om je verdriet te verbergen.

Ik weet niet op wat voor donkere plekken je bent geweest

Maar weet dat het vele waren.

En dat het moeilijk is om weer het licht te vinden

Ook al ben je omringd je bent toch alleen.

(c)TFJ Kuipers

Gebroken ziel

Mijn ziel is gebroken .

Gebroken in duizenden stukjes.

Verwaaid door het duister.

Ik zoek de weggewaaide stukjes.

Maar kan ze niet allemaal vinden.

Het is zo donker in het duister.

Heb nu gaten in mijn ziel.

lege plekken, de pijn is ondragelijk.

Zal ik ooit mijn ziel weer complet krijgen.

Of zal ik voor altijd met deze pijn moeten leven. 

(c) TFJ Kuipers

Iemand die ik kende

Nu en dan denk ik aan toen we samen waren.

Dat je zei dat je kon sterven van liefde.

Ik zei het zelfde tegen jou.

Maar voelde me zo eenzaam in je gezelschap.

Maar het was liefde en het is een pijn die ik me nog herinner.

Je kan verslaafd raken aan een bepaald soort van verdriet.

Nu en dan denk ik aan al die keren dat je me belazerde.

Maar ik dacht dat het aan mij lag.

En mijn leven zo hoorde te zijn.

Je gebruikte me om het te weten.

Je gebruikte me omdat het kon.

Het einde kwam als een ontslag

Toen je zei dat je niet verder wou

Je had me op gebruikt.

Maar ik zal toegeven dat blij was dat het voorbij was. 

(c)TFJ Kuipers

Controle

Het is niet de manier waarop ik ga.

Het is niet de manier waarop ik ga

Niemand hier hoort de echte mij.

Ik ben ziek van mensen die denken dat ze me kennen.

Het leven is zo verwarrend voor me.

Er is zoveel dat ik niet zie.

Er is iets dat me controleert me beheerst.

Dit is geen manier van leven.

Ik heb niks te geven.

Ik heb niks in te brengen.

Ik ben een lijn van luid naar zacht .
Voor wat ik te zeggen heb.

Ik wilde een podium bouwen.

Ik wil op de een goeie manier voelen

Zijn al deze dingen echt.

Of Bedriegt mijn gevoel me.

Ik weet niet waar het over gaat .
Ik wandel namelijk door de dageraad.

Wie zal mij draaien.

Wie zal me helpen

De controle weer terug te krijgen

Want zo kan ik niet verder leven 

(c)TFJ Kuipers

Zeg mijn naam

Toen we hier net kwamen waren we koud en onduidelijk.

Met geen kleuren in onze huid.

We waren licht en flinterdun.

Zeg mijn naam.

En elke kleur in mijn huid gaat branden.

we gaan dan schijnen.

En we zullen nooit meer bang zijn.

En als we voor jou komen.

Zullen we worden gekleed in blauw licht.

Zo mooi als de oceaan is.

Kus mijn ogen en handpalmen.

En zilver zal er in mijn longen zijn

Zeg mijn naam.

En elke kleur in mijn huid gaat branden.

we gaan dan schijnen.

En we zullen nooit meer bang zijn.

Zeg mijn naam.

En elke kleur zal branden.

(c)TFJ Kuipers

Eenzame weg

Ik loop op een eenzame weg.

De enige weg die ik ooit heb gekend.

Weet niet waar die heen gaat.

Maar het is niet naar huis.

Ik loop op de weg van gebroken dromen.

Er is niemand op deze weg dus loop ik alleen.

Mijn schaduw is de enige die naast me loopt.

Mijn oppervlakkige hart is het enige wat ik voel kloppen.

Soms zou ik willen dat iemand mij vond maar ik loop alleen.

Ik loop langs de lijn.

Dat scheidt me van mijn gedachten in mijn achterhoofd.

Ik loop op de grens.

Van de rand van gekte.

Lees tussen de regels hoe fucked up alles is.

Check mijn vitale functies.

Zo weet ik dat ik nog leef maar ik loop alleen.

(c)TFJ Kuipers

Spanning

De spanning geert door mijn lijf.

Net of ik een knoop in mijn mag heb.

Het blokkeert me.

Het zorgt er voor dat ik niet doe wat ik moet doen.

Ik wil van de spanning af.

Maar wat ik ook probeer het blijft.

Het wordt alleen maar erger.

Het is net of ik naar een draaikolk wordt getrokken.

Vol met negatieve gedachten en ik er niet meer uit kom.

En ik wil er zo graag uit zodat ik weer kan doen wat ik moet doen.

Maar ik kan geen uitweg vinden.

Dus blijft de spanning en kan er niks aan veranderen.

(c)TFJ Kuipers

Je loog

Het neemt mijn geestelijke gezondheid.

Als je wegloopt met een onschuldige glimlach.

Je verbergend onder je omhulsel.

Je bent bang en afgeslagen al die tijd

Je probeert me mijn verstand af te nemen

Alsof het je niks uitmaakt.

Het breekt me.

Het verdrinkt me.

Dit alleen maar omdat.......

Je loog

(c)TFJ Kuipers

Zwemend in mijn gedachten

Zwemend in mijn gedachten stroom.

Ik ben opzoek naar iets.

Er komen woorden voorbij.

De woorden worden zinnen.

De zinnen vormen beelden.

Maar nog steeds vind ik niet wat ik zoek.

Ik ga steeds dieper.

Kan mijn hoofd bijna niet meer boven houden.

Wordt naar mijn duistere gedachten getrokken.

Maar daar vind ik nog steeds niet wat ik zoek

En wat zoek ik eigenlijk in deze dieper wordende stroom van gedachten.

En dan weet ik het in 1 keer ik zoek mezelf.

Zodat ik mijn hoofd boven kan houden en niet verdrink in deze stroom van gedachten. 

(c)TFJ Kuipers

gebroken glas

Ik verveelde me vandaag wat en heb toen dit schilderij gemaakt.
En die wou ik hier even delen.
Het heet gebroken glas.

(c)TFJ Kuipers

Weg lopen

Soms zou ik gewoon weg willen lopen.

Ver weg van hier.

Gaan varen naar een ander land verhuizen.

Als het maar ver weg van hier is.

Er is geen reden meer om hier te blijven.

Ben hier alles kwijt geraakt

Heb hier niks meer ben hier nu alleen

Ik ben het enige wat over gebleven is van alles

Maar dan realiseer ik me dat waar ik ook heen ga.

Ik mijn demonen meeneem die blijven niet achter.

Die achter volgen me waar ik ook ben.

Dat is de last die ik de rest van me leven moet dragen.

(c)TFJ Kuipers

Zonden

Ik was zo gefrustreerd dat ik je stem niet kon horen.

Je stem is zo zoet als honnig.

Je hebt een gezicht als een engel

Kom we moeten gaan we verdienen iets beters.

Een dichters zijn interpretatie van wat te behouden en wat te vergeten

Een koor is gekomen om voor me te zingen.

De berg lacht om de nacht.

De hemel roept om mij, de dag is gekomen voor mij om te vliegen

Ik zal geen andere liefde hebben meer

Ieder mens sterft niet elke man leeft

Ieder mens heeft een kaart met zonden

Vergeef onze zonden 

(c)TFJ Kuipers

Mijn ogen zien

Rennen.. emoties … je bent alles wat ik ben zo onzeker

Huilen … voelen … wat ik al zo vaak heb gehoord bij de oceaan.

Ik voel me alsof ik meer heb geleefd.

Ik zwerf weg naar de andere kant

Ik kan toch niet de enige zijn die dit voelt.

Voel jij al deze dingen.

Of zul je ze nog ontdekken.

Maar ik voel het nu.

Mijn ogen zien.

Mijn ogen zien nu duidelijk.

Het einde komt er aan.

(c)TFJ Kuipers

cirkelende kleuren

cirkelende kleuren omringen mijn gezicht.

Ik zie de helderheid van jou.

Probeer mijn pijn te verbergen.

Ik wou alleen met jou de wereld rond reizen.

God is daar boven en houd je in de gaten.

Wou een leven samen met jou.

Maar het einde is zo dicht bij.

Ik ga naar een plaats waar de rivier de oceaan raakt.

De lucht is altijd grijs in mijn gedachten.

De bloemen in de stromende regen worden gepletterd onder de rotsen

En ik zal sterven 

(c)TFJ Kuipers

Mijn hart

Neem mijn hart en neem het snel

Ik wil het nooit meer terug

Niets goed is er ooit uit voort gekomen

Zie je niet wat je krijgt

Neem het een loop er snel mee weg

Blijf er niet bij mij mee hangen

Doe er mee wat je wil

Zolang ik er maar er van af ben

Er zit wat in je hoofd.

Ik kan het er uit halen.

Maar heb geen tijd.

Ik ga ergens heen en laat jou hier.

(c)TFJ Kuipers

verslaving

Ze zullen niet weten wie we zijn.

Dus we kunnen allebei doen alsof.

Het staat geschreven in de berg.

1 lijn die nooit zal eindigt.

Toen de duivel spraak spuugde we op de grond.

We braken in stukken en de mensen wilden meer.

En het ruige wiel draait nog een rondje.

Zullen we door gaan we moeten door gaan

Kom je mee naar het einde

Zal de duivel ons ooit laten gaan

(c) TFJ Kuipers

Gevaar

Weet je met wie je praat.

Wie denk je dat je ziet.

Weet je wat ik in een jaar allemaal mee maak.

Zelf als ik het je vertel zou je het niet geloven.

Maar ik ben niet in gevaar.

Ik ben het gevaar.

Ik sta op ploffen.

Ik kan niks meer er bij hebben.

Nee ik ben de gene die klopt. 

(c)TFJ Kuipers

liefdesverdriet

Ze zij ik gooi mezelf weg.

Het zijn maar foto's achter af.

Ik kan je niet laten rond hangen.

Ik kan je niet van mijn huid wassen

buiten het kader is waar we nu leven.

Je zult me toch niet onthouden.

Ik kan gaan met de stroom

Het is dus veilig om te spelen.

Weinig soldaten in een rij vallen in en uit liefde.

Ik wil iets goed om te leven.

Iets moois om voor te sterven.

(c)TFJ Kuipers

In mijn hoofd

Ik was nooit de dapperste op de wereld.

Ik kruis mijn vingers als ik oversteek.

Ik wou dat ik lief kon hebben zonder te vrezen.

Je weet niet wat voor problemen ik heb.

Nog steeds niet geslapen en het is al 7 uur.

Alles wat ik heb kan ik met deze strijd verliezen.

Iemand moet me vertellen dat ik in orde ben.

Zoeken naar zonlicht of winter in mij.

Denken in cirkels kan ik niet verdragen.

Oh het is gek

Het is gek in hier.

Ik ben in mijn hoofd.

Hoe kom ik er weer uit.

(c)TFJ Kuipers

Alleen

Het was een lange dag aan de voet van de heuvel.

Ze stierf aan een gebroken hart.

Ze vertelde dat ik in het verleden leefde.

Maar het verleden is het enige wat ik nog heb.

Ik drink uit een gebroken glas.

Ik liep de hele dag verder tot die ten einde kwam.

Alleen maar om de laatste zonnen stralen op te vangen

Ik staak handen uit naar boven en draaide mijn ogen naar de hemel

Ik ben alleen en ik wil nooit alleen zijn

Nu moet ik de kou alleen trotseren

Ik stak mijn hand in het licht en zag de dood.

En ik wist dat het aan mij te verwijten was

Mijn god nu is het mijn tijd op te sterven.

Maar het maakt niet uit ik wil niet alleen leven 

(c)TFJ Kuipers

Ren met me

Raak de aarde niet aan.

Kijk niet naar de zon.

Niets meer te doen.

Huis op de heuvel.

De maan staat nog steeds stil.

De schaduwen van de bomen als getuigen van de wilde wind

Kom baby loop met me.

Laten we lopen.

Het herenhuis is warm , op de top van de heuvel.

Rijk zijn de kamers en comfort.

Rood zijn de armen van de weelderige stoelen.

Maar pas op dat ding wat je naar binnen probeert te krijgen

Ren met me

Ren zo hard je kan

Laten we samen rennen

(c)TFJ Kuipers

automutilatie 16

Rivieren van bloed stromen uit de punt van de berg.

Langzaam naar benende.

Langs de oever groeien rode rozen.

De mooiste ooit gezien.

De rivieren vormen beekjes rode beekjes.

Niet van water maar van bloed.

Het bloed komt uit mijn aders.

Maar ik vind het niet erg.

Want ik lig langs de oevers tussen de rode rozen.

Ik wou dat ik hier eeuwig kon blijven liggen.

Ik wou dat ik meer bloed kon geven aan de berg.

Maar als ik meer geef zal ik in een oneindige slaap vallen.

Onder deze mooie sterren en nooit meer waker worden.

Dan zal ik slapen in mijn eigen bloed.

Tot ik helemaal ben verwelkt een terug kom als een rode roze.

(c)TFJ Kuipers

Waar hoor ik

Wil je mij in je hoofd.

Of wil je dat ik naar huis ga.

Ik kan van jou zijn.

Zo zeker als ik kan zeggen

Maar kan niet ver weg zijn.

Rozen op parades volgen je.

Is zo zeker als ik kan zegen

Maar kan niet ver weg zijn.

Zoals brandstof af te vuren.

Naar de stad gaan we.

Zoeken naar een schuilplaats.

Waar torens van bloemen groeien.

Daar kunnen we samen zijn voor altijd.

Of we blijven en zien onze werelden verscheurd worden.

Laten we naar de torens gaan.

En spelen tussen de bloemen die altijd bloeien. 

(c)TFJ Kuipers

Boze muren

zitten met mijn boosheid.

boze muren tot de hemel.

Kaarsen rood met grote vlammen.

Schaduwen dansen over de boze muur.

Eenzaamheid is geen fase.

Het is wat je verdient.

Serenity is ver weg.

Zag mijn reflectie en riep : hey

Zo weinig hoop dat ik zal sterven

En ik viel het zo graag.

Eindelijk rust vinden.

Voed mijn wond strooi er zout in.

voed me je leugens wijd open.

Gewicht van mijn hart zo zwaar.

Ik vind het niet meer erg.

Maar dat is ook een leugen.

Het is tijd om op mijn knieën te vallen en te bidden!

(c)TFJ Kuipers

Al mijn dagen

Nou ik ben op zoek al mijn dagen.

Al mijn dagen.

Menig weg heb ik bewandeld.

Al mijn dagen.

En ik heb geprobeerd het te vinden.

Wat al is in mijn gedachten.

De dagen blijven draaien in de nacht.

Nou ik heb stilletjes gestand in de schaduw.

Al mijn dagen

Nou veel avonden zat ik zonder vrienden.

Staan in de buurt.

Al mijn dagen.

Ik riep.

Ik schudde mijn handen.

Wat doe ik hier.

Al mijn dagen,

Want ik kijk om me heen.

En mijn ogen verwarren me.

Het is gewoon te helder.

Naarmate de dagen blijven draaien in de nacht.

Nu zie ik duidelijk.

Het was jou die ik zocht.

Al mijn dagen,

Binnenkort zal ik lachen.

Omdat ik deze eenzaamheid niet meer voel.

Al mijn dagen. 

(c)TFJ Kuipers

De kou in mij

Ik voel een kou.

Een kou van binnen uit.

Een kou dat niet verdwijnt.

hoe hoge ik de kachel zet of in de warmte van de zon loop.

De kou blijft.

Ik mis de warmte van iemand.

De warmte die je alleen van een ander persoon kan krijgen.

Ik wou dat ik dat had dan zou de kou verdwijnen.

En zou ik de warmte weer kunnen voelen.

In plaats van alleen de kou. 

(c)TFJ Kuipers

duizend mijl op de zeebodem

Kijk van uit het diepe om hoog.

Gebroken maanlicht op de zee.

De reflectie nog steeds het zelfde voor mij.

zoals voordat ik onder ging.

En het is rustig in het diepe.

Je kan niet ademen.

Geen behoefte om te bidden, geen behoefte om te praten.

Nu ik onder ben.

Een duizend mijl naar benende naar de zeebodem.

vond mijn hoofd rust.

En de armen van de oceaan dragen me.

En de crashes zijn hemels, voor een zondaar zoals ik.

Maar de armen van de oceaan leveren mij.

Hoewel het een moeilijke beslissing was moeilijk.

Het is de enige manier waarop ik kan ontsnappen.

maar nu ben ik onder duizend mijl op de zeebodem.

(c)TFJ Kuipers

automutilatie 15

Het staal roept me.

Het wil bloed zien

Het wil door mijn huid snijden.

Het wil een litteken overlaten.

Ik wil niet meer.

Maar het blijft maar roepen.

Ik kan geen nee meer zegen.

Dus het staal glijd door mijn huid.

Het laat diepen sneden achter.

Het bloed loopt over mijn huid.

Het staal heeft weer gewonnen.

Ik kan er gewoon geen weerstand tegen bieden. 

(c)TFJ Kuipers