automutilatie/verdriet

Met bloed , zweet en tranen.

Snij ik diep door mijn huid.

Ik wil het niet maar ik moet wel.

Het verdriet moet uit mijn lichaam.

Ik snij nog dieper om bij de kern te kommen.

Het bloed spuit er uit als en fontein in de morgen zon.

Maar het verdriet wil niet verdwijnen.

Het blijft in me hangen als een kleverige rode pasta.

Zal het ooit verdwijnen.

Ik kan snijden wat ik wil maar het blijft zitten als een gezwel.

Het zal altijd in me blijven knagen het slijt niet ik zal er me moeten leven. 

(c)TFJ Kuipers