engelen

Ik ben ziek van twijfels.

Het leven in het licht van bepaalde gezichten.

Wrede bindingen met mensen.

De bedienden hebben de echte macht.

Rare mannen en hun gemiddelde vrouwen.

Trekken slechte dekens over onze zeilers.

Ik ben ziek van strengen gezichten

Staren naar me van uit de tv.

Ik wou rozen in mijn tuin maar kreeg distels

Strangers in de modder.

Deze mutanten voor de plant dat is geploegd.

Ze wachten om ons naar deze afgehakte tuin te brengen.

Weet je hoe bleek en moedwillig levend.

Komt de dood in een vreemd uur.

Onaangekondigd ongeplande voor.

Als een schrik overvriendelijke gasten die je net naar bed hebt gebracht.

Maakt de dood engelen van ons allen en geeft ons vleugels

Waar eerst schouders zaten zo glad als de klauw van een raaf.

(c)TFJ Kuipers