Terwel ik in een diepe
rustige slaap val.
Voel ik me steeds dieper
in een zee van rust en warmte zakken.
Ik zie mooie momenten van
me leven weerspiegelen op het zee oppervlakte.
Terwel ik verder zink
worden de beelden minder mooi.
Een zie ik steeds meer de
slechte dingen die er zijn gebeurt in mijn leven.
Ik merk dat het steeds
duisterder en kouder om me heen wordt.
De beelden van mijn leven
worden steeds vager tot ze verdwenen zijn.
En er allen nog maar kou
en duisternis is.
Is dit dan eindelijk het
eind van het leven.
En droom loze slaap in
diepe duisternis.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten