Een vallende ster daalde
van uit je hart een landen in mijn ogen.
Ik schreeuwde hardop het
scheurde er door heen.
En liet me blind achter.
De sterren , de maan , ze
zijn allemaal uit geblazen.
Je liet me achter in het
duister.
Geen dageraad geen dag
meer.
Ik ben nu altijd in het
donker.
In de schaduw van je hart.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten