Huilen,janken,snotteren.
Ik wou dat ik het kon.
Maar zodra ik het voel opkomen komt er
niks.
Ik zou graag een keer zoutige tranen
langs mijn wangen naar beneden willen voelen stromen.
als een overvloed van verdriet.
Het lijkt me zo'n opluchting.
Misschien dat dan alles er eens uit
komt.
Denk dat als het eindelijk een keer zou
gebeuren ik niet meer zou kunnen stoppen.
Dat ik zou blijven janken tot er geen
druppel vocht in mijn lichaam meer zit
Maar dat maakt niet uit dan is al het
verdriet er eindelijk eens uit.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten