landschap

Ik kan het landschap niet meer zien.

Het is allemaal geschilderd in mijn verdriet.

Al mijn geschiedenis ligt gegrift aan mijn voeten.

Ik ben net als het weer , ik kan niks bij elkaar houden.

Ik ben geboren uit donker water.

De zoon van regen en sneeuw.

Want het brand door de bloedlijn.

Het kappen van de stamboom

Ik ben op gegroeid in dat landschap

En leef er nog steeds.

Groeien in dat landschap, schat, het staat tussen jou en mij

Ik wil de stilte maar ben bang voor de eenzaamheid

Ik wil alleen zijn en maar ook samen met jou.

Dus zal ik samen zijn met jou, en bloedlijn doorbreken.

(c)TFJ Kuipers