Het staal roept me.
Het wil bloed zien
Het wil door mijn huid
snijden.
Het wil een litteken
overlaten.
Ik wil niet meer.
Maar het blijft maar
roepen.
Ik kan geen nee meer
zegen.
Dus het staal glijd door
mijn huid.
Het laat diepen sneden
achter.
Het bloed loopt over mijn
huid.
Het staal heeft weer
gewonnen.
Ik kan er gewoon geen
weerstand tegen bieden.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten