Waarom moet ik het telkens weer doen.
Had het al zolang niet gedaan.
nu verlang ik er weer elke dag naar.
Het koude staal wat door mijn huid
gaat.
Het bloed wat er uit komt.
En langzaam langs mijn arm glijd
En een rode streep achter laat.
Waarom kan ik nergens anders meer aan
denken.
Het zit de hele dag in mijn hoofd.
Waarom wint de duistere persoon in mij
nu weer telkens het gevecht.
Het kleine licht puntje in mij lijkt
wel weer de vergetelheid in te glippen.
Zodat alleen het duister over blijft.
Ik wil alleen het koude staal in mijn
huid voelen.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten