Ik lijk wel steeds meer te vervagen.
Heb bijna geen gedachten meer.
Mijn emoties lijken wel te verdwijnen.
Het lijkt wel te vervliegen op te
lossen.
in de distinctieve kant van me zelf.
De gedachten die ik nog heb komen voort
uit mijn zelfdestructieve kant.
Ben bang dat dat het enige is wat
overblijft.
En wat blijft er dan over alleen de
zelfdestructiviteit.
het is net of ik daar helemaal in oplos.
En er geen uitweg meer is.
Ik heb een licht punt nodig om naar toe
te gaan.
Maar ik zie hem nu niet.
Hoop dat die nog komt.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten