Ik voel het in me zitten.
Het stroomt door mijn aders.
Als dikke zwarte drab.
hoe hart ik ook snij het
komt als zwarte drab naar buiten.
Maar het blijft zwart het
word niet rood.
Het is te veel.
Het zit zelfs in mijn
cellen.
Het zit zelf in mijn dna.
hoe hart en veel ik ook
snij.
Ik kan de duisternis niet
uit me krijgen.
Het zit te diep in mij
geworteld.
(c)TFJ Kuipers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten